De volgende dag zouden we er op uit gaan, ontdekken waar het swingersstrand was, kijken hoe het er daar aan toe ging. Al bij het opstaan waren we opgewonden. Antoine liep naakt en met een zwaaiende half stijve pik door het appartement om van alles te regelen. Ik keek vanuit mijn bed naar hem, een hand tussen mijn benen, en voelde dat ik al weer of nog steeds nat was. Was dat nog van vannacht? Of was ik al bij voorbaat geil van wat we te zien zouden krijgen? Al soezend bedacht ik me dat het wel heel erg snel met me ging nu, zo ver van huis. Nog maar kort geleden was ik een saaie, angstige trut die haar eigen kut niet aan durfde te raken. En moest je me nu zien! Ik gleed met mijn vinger over mijn genotsknobbeltje en zuchtte. Van genot. Antoine keek op en glimlachte, alsof hij kon zien wat ik deed.
Ik stapte uit bed en net zo naakt als Antoine liep ik door het appartement. We gingen ontbijten op het balcon, ook naakt. De buren moesten er maar aan wennen. Ik voelde me sterk en uitdagend, en trots op mijn lijf. Dat was nog niet zo vaak voorgekomen. Misschien wilde ik zelfs wel dat de buren en andere mensen mij zo zouden zien. Het verhoogde de opwinding. Na het ontbijt gingen we de spullen pakken. Wat hadden we nodig? Handdoeken, zonnebrandcreme, wat te eten en te drinken, (condooms?), en verder niets. Terwijl ik mijn tas pakte en daarbij iets gebukt over mijn bed stond, kwam Antoine achter me staan. Hij drukte zijn onderbuik tegen mijn billen en ik voelde zijn harde knots zo schuin omhoog vanaf mijn bilnaad tot op mijn onderdruk. Ik huiverde. Toen draaide ik mij om en stond recht. Zijn pik prikte nu tegen mijn buik. Ik kuste Antoine heftig en langdurig en gleed toen met mijn kussende mond over zijn hals naar zijn borst, naar zijn buik, tot ik was aangekomen bij zijn prachtige spannende lul. Voorzichtig kuste ik hem ook daar en ik voelde zijn zware ballen met mijn hand. Hij was geil en ik…mijn kut stond in brand. Maar beiden hadden we toch zoiets van niet ons kruit nu verschieten. Dat zeiden we ook tegen elkaar zonder er zelf in te geloven. Nee, niet doen, niet nu… Ik riep mezelf tot de orde. Daar was ik wel goed in. Antoine beheerste zich ook. We keken op een afstandje naar elkaar. Moesten we nog ontharen? Antoine had zijn prachtige mannelijkheid helemaal kaal gemaakt, inclusief zijn balzak, maar hij had zijn zwarte borsthaar laten zitten. Mooi vond ik dat. Zelf had ik eergisteren al mijn schaamhaar verwijderd en een zwarte waas als de baard van Lubbers lag over mijn heuvel. “Niks meer aan doen” lachte Antoine.
Antoine, gekleed in short en shirt, en ik in een dun zomerjurkje over een stringetje, zo gingen we de deur uit. Ik verbeeldde me dat de mensen die we tegenkwamen allemaal bewonderend naar mij keken. Misschien was dat ook wel zo. Want een fiere, rechtop lopende brouw, met golvend zwart haar, een spiegelende zonnebril, overduidelijk geen bh maar toch bedekte borsten, de suggestie van een doorschijnend jurkje…mannen moesten wel geil worden van mijn verschijning. Ik glimlachte. Ik voelde me vrij. Ver van de familie, ver van huis, ver van alle gezeur en geloer. Hier werd ook geloerd, maar dan anders. Daar was het afkeuring en hier was het keuring en dan goedkeuring. Heerlijk.